#6 Όταν συμβαίνει κάτι πολύ συνταρακτικό στη ζωή μας όπως θάνατος γονιών αλλά και γενικότερα σε δυσάρεστες καταστάσεις νομίζω πως αυτός που το βιώνει πρέπει να εκφράζει την ανάγκη του να επικοινωνήσει την εμπειρία του και τα συναισθήματά του, ή έστω να δώσει εμφανέστατο πάτημα στους άλλους να το κάνουν. Οι άλλοι λογικό είναι να φοβούνται ότι θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση. Αν εσύ δε θες να το συζητήσεις γιατί γίνεσαι χειρότερα? Αν θες απλά να ξεχαστείς λίγο με την παρέα τους, ν αλλάξεις παραστάσεις? Δε μπορούν να το μαντέψουν.Ούτε θέλουν να φανούν οι αδιάκριτοι που θα ξύσουν πληγές.Αν όντως εσύ τους θεωρείς κοντά σου δε θα διστάσεις να τους ανοιχτείς από μόνος σου χωρίς πρόλογο και αφορμή.Εσύ έχεις τη γνώση του τί έχεις ανάγκη, εκέινοι πάλι παντελή άγνοια. Αυτός που έχει τη γνώση έχει και τη δύναμη της δράσης.
