ωραία πράγματα!!! ακόμα πιο ωραίο είναι το ότι δεν θέλεις να το τρίβεις στα μούτρα των άλλων...όταν ήμασταν παιδιά και παίζαμε στη γειτονιά ο πατέρας μου δεν μας άφηνε να τρώμε μπροστά στα άλλα παιδάκια για να μην αισθανθούν άσχημα, μη ζηλέψουν, μη νιώσουν έστω και για λίγο ανεπαρκή...τότε γκρίνιαζα, τώρα καταλαβαίνω πόσο μεγαλειώδες ήταν!