Το ξέρουμε όλοι: από αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες δεν αρέσκονται στο να αναλαμβάνουν τις προσωπικές τους ευθύνες έσοντες αεί παίδες.Από την ανακάλυψη της ψυχολογίας, και το χάσιμο του φιλότιμου η κατάσταση έχει φτάσει σε άθλιο επίπεδο σε όλους τους τομείς του κοινωνικού γίγνεσθαι. Κορυφαία απόδειξη πως κανείς δεν φταίει για τη χρεοκοπία της χώρας, για τις πλημύρες στην Αττική για, για, για, ατελείωτη η λίστα.Απ’ τα πιο πρόσφατα, η περίπτωση της 22χρονης που σκότωσε το νεογέννητο παιδί της.Αν δεχτούμε την προφανή ενοχή της, θα πρέπει να δεχτούμε πως έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες τις, κι αυτό προφανώς ξεβολεύει πολλούς ψυχολογικά έστω κι υποσυνείδητα. Έτσι διάβασα πως φταίει η έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης (δηλ. το εκπαιδευτικό σύστημα, δηλ. η ..Κυβέρνηση), οι ποικίλες απόψεις της Εκκλησίας για τις προγαμιαίες σχέσεις και την παρθενία, (δηλ. ο ..Θεός κι οι ..εκπρόσωποί του που παραδόξως απαγορεύουν και τον φόνο αλλά η ενημέρωση πολλών είναι περιορισμένη), οι ..ορμόνες της (οι οποίες όχι μόνο είχαν …τηλεπαθητικά καταμετρηθεί αλλά προφανώς δούλευαν και κατά την εγκυμοσύνη, απαγορεύοντας επί μήνες μια λογική απόφαση για το τι θα γινόταν μετά τον τοκετό), η χείριστη σαν γονιός ..μαμά της (που η ίδια η φοιτήτρια δήλωσε πως τη φοβόταν και κάποιοι την πίστεψαν ευκολότατα προφανώς διότι γνώριζαν άριστα την μαμά της).Φυσικά τίποτε από αυτά και πολλά άλλα που ακούστηκαν, διαβάστηκαν και μεταδόθηκαν δεν ισχύει και δεν εντάσσεται σε κανένα λογοκρατούμενο σύστημα τεκμηρίωσης:Η βρεφοκτονία είναι αδικαιολόγητη. Όλοι το ξέρουμε. Το πώς φτάνει μια συγκεκριμένη μάνα στο να σκοτώσει το νεογέννητό της, σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορεί να το εντοπίσει όποιος αρθρογράφος εκ του μακρόθεν. Αλλά και το να κατηγορεί οποιονδήποτε άλλον, πάλι εκ του μακρόθεν, πραγματικά με ξεπερνά.