Συγγνώμη, Rosa Nera, αλλά δεν είναι κάπως υπερβολική η φράση "ψυχαναγκαστικός έλεγχος". Η κοπέλα δεν αναφέρει ότι ο άντρας της θέλει να ελέγχει τα πάντα. Θέλει να ελέγχει (σύμφωνα με την #3 πάντα) το πώς μεγαλώνει το παιδί του. Προσωπικά δεν μου φαίνεται διόλου παράξενο. Κάποιοι άνθρωποι είμαστε πιο ισχυρογνώμονες, "δυναμικοί", ψωνάρες-αν θες- σε σχέση με άλλους. Το να πιστεύουμε ότι η γνώμη μας είναι πιο σωστή από του απέναντί μας, ανθρώπινο. Το να προσπαθούμε να πείσουμε τον άλλον να ακολουθήσει το δικό μας τρόπο, επίσης.Πουθενά στην ερώτηση δεν αναφέρεται ότι ο άντρας της κοπέλας χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα (ψυχολογική/συναισθηματική/οικονομική πίεση, βία, κ.τ.λ.) για να επιβάλει τη γνώμη του.Κι εγώ εμπιστεύομαι και τη ζωή μου στον σύντροφό μου, αλλά όποτε προσπαθεί να μαγειρέψει μου σπάει τα νεύρα (θεωρώ ότι δεν το κάνει σωστά-βέβαια έχουμε μείνει και νηστικοί ύστερα από απόπειρά του να μαγειρέψει, οπότε έχει κακό προηγούμενο) και βλέπω ότι πολλές φορές γίνομαι παρεμβατική. Προσπαθώ να το ελέγξω βέβαια αλλά η συμπεριφορά αυτή μου βγαίνει αυτόματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι είμαι ψυχαναγκαστική; Ότι δεν τον εμπιστεύομαι; Ότι είμαι με τον βούρδουλα;Φαντάσου τώρα όταν μιλάμε για ένα τόσο σοβαρό θέμα όσο η ανατροφή του παιδιού.