Αυτό που θέλω να πω αγαπητό αμαρεττο είναι ότι η βιολογία χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Αν η μητέρα έχει περισσότερα δικαιώματα στη γνώμη της για το παιδί, τότε δεν θα πρέπει να γκρινιάζει αν ο άνδρας δεν συμμετέχει ενεργά στο μεγάλωμα του. Βλέπω εδώ μέσα πολλές που παραπονιούνται για την τακτική των ανδρών τους. Δηλαδή ισότητα στο μεγάλωμα, αλλά όχι στη γέννηση? Η ένσταση μου είναι περισσότερο φιλοσοφικής σημασίας και όχι πρακτικής. Το πρακτικό μέρος έρχεται όταν στα διαζύγια η γυναίκα χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα το χαρτί της βιολογίας για να στερήσει τον πατέρα από τα παιδιά του.