Kοίτα να δεις γιατί διαφωνώ. Το "είμαι πληγωμένος" αφορά σε συγκεκριμένες καταστάσεις με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Δεν αφορά την ανθρωπότητα όλη και τους αγνώστους ανθρώπους (αλλιώς χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας). "Δεν πιστεύω ότι μπορώ να δω κάτι σοβαρά" σημαίνει δεν έχω την διάθεση να επενδύσω συναισθηματικά. Αυτό με βρίσκει θεμελιωδώς κάθετη κι αντίθετη επειδή είναι πάγια πεποίθησή μου ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν οφείλουν να είναι επένδυση: ούτε χρόνου κι ούτε συναισθήματος. Άμα το δούμε έτσι το πράγμα πάντα ριγμένοι θα'μαστε. Πάρ΄το αλλιώς. Δίνω επειδή θέλω να δώσω και τέρμα. Δεν δημιουργώ προσδοκίες εντός μου. Το "θέλω σεξ με κάποιον/α που μου αρέσει" μου είναι απολύτως κατανοητό και για το δικό μου κοσμοσύστημα δεν χρειάζεται ούτε αιτιολόγηση ούτε δικαιολόγηση. Δεν το βλέπω υποδεέστερο το σεξ από τη σχέση. Τα βλέπω αλληλένδετα κι αδιαχώριστα ως προς την ποιότητά τους. Το καλό σεξ ΕΙΝΑΙ μια μορφής σχέση κι η ερωτική σχέση ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ στο καλό σεξ (αλλιώς δεν είναι ερωτική αλλά κάτι άλλο). Επομένως θεωρώ ότι η επιχειρηματολογία αυτή (που είναι σχετικώς πρόσφατη γιατί στην υπέργηρη γενιά μου δεν υπήρχε) εδράζεται σε μια άλλη πραγματικότητα όπου ναι μεν το σεξ είναι άφθονο και για τα δυο φύλα αλλά η κοινωνική πίεση δεν το έχει αποκόψει από την "βαρύτητα" που του αποδίδει ως υποδηλωτικό άλλων πραγμάτων. Πειραματικά πάντως η μη εγκυρότητα του άνωθεν επιχειρήματος που ανέλυσες επιβεβαιώνεται από τις πάμπολλες περιπτώσεις που "δεν ήταν σε φάση" αλλά στην επόμενη γνωριμία μέσα σε ένα μήνα είχαν παντρευτεί και σκαρώσει κι ένα κουτσούβελο ας πούμε!