Περισσότερο σκεφτόμουν αυτό που ανέφερες, ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι ετεροκαθοριζόμενος, από και για την κοινωνία. Ότι περιστρέφεται γύρω από τον άντρα (στις περιπτώσεις των ερωτήσεων, τον άντρα-σύντροφο). Σίγουρα υπάρχουν και οι γυναίκες που αναφέρεις που δείχνουν να θέλουν αυτή τη συμπεριφορά από άντρες, αλλά και πάλι πιστεύω ότι πρόκειται για άτομα με βαθιά ριζωμένες οικογενειακές και κοινωνικές αντιλήψεις, που ποτέ δεν αμφισβήτησαν αυτά που "διδάχτηκαν" και περιμένουν να "ανταμειφθούν" από την κοινωνία και να γίνουν αποδεκτό κομμάτι της, ως "έτσι κάνουν οι σωστές γυναίκες" και μάντεψε κανείς δε σου δίνει βραβείο γιατί όλο και κάτι άλλο μένει να κάνεις και όλο κάπου υπολείπεσαι γιατί είσαι γυναίκα στην τελική και ακολουθούν τα γνωστά τσιτάτα που όλοι έχουμε ακούσει και δε θα αναφέρω.Αλλά είναι μια πραγματικότητα, που είναι πραγματικότητα για πολλές γυναίκες, ο προσδιορισμός μέσα από έναν άντρα/σχέση και όχι μόνο κοινωνικά δυστυχώς. Στο κομμάτι της προσωπικότητας είναι που με στεναχωρεί πάντοτε περισσότερο όταν το βλέπω να γίνεται και στον περίγυρο μου. Γιατί πέρα από ανασφάλεια που θα μπορούσε κανείς ψυχολόγος να πει, είναι και βαθιά γαλουχημένη αντίληψη, σε προσδιορίζουν πριν καν γεννηθείς και είσαι ήδη ριγμένη επειδή γεννήθηκες γυναίκα.Πόσοι άντρες πιστεύεις θα έκλαιγαν στον γυρισμό από τη δουλειά τους επειδή έριξαν τον εαυτό τους και τις φιλοδοξίες τους για μία σχέση?Πόσοι είναι οι άντρες που θα έμπαιναν στη διαδικασία να αμφισβητήσουν την αξία στον εαυτό τους, τόσο ώστε να στείλουν ερώτηση σε στήλη γιατί η δέκα χρόνια μεγαλύτερη γκόμενα τους το παίζει βαρύ πεπόνι ή γιατί δεν ανταποκρίθηκε μία τυχαία κοπέλα που γνώρισαν σε ένα πάρτι/συνάντηση γνωστών για καφέ.