Οι θύτες και θύματα της πατριαρχίας και του σεξισμού είναι και άντρες και γυναίκες. Υπάρχουν και γυναίκες που πιστεύουν οτι ο άντρας είναι ανώτερος και η θέση τους είναι στην κουζίνα, έχει ειπωθεί σε αυτή την στήλη. Ομως η βάση της πατριαρχίας είναι οτι οι άντρες και οι γυναίκες είναι άνισοι και παντελώς διαφορετικοί. Επομένως όταν κάποιο από τα δύο φύλα υιοθετεί χαρακτηριστικά του άλλου είναι μεμπτό. Οι γυναίκες πρέπει να είναι συναισθηματικές, παρθένες αν γίνεται μέχρι το γάμο, καλές μαγείρισσες, καλοί τροφοί και υπηρέτριες των αντρώ τους. Οι άντρες είναι η κεφαλή του σπιτιού, κουβαλητές, πρέπει να έχουν όσα περισσότερα θυληκά γίνεται μέχρι να βρουν τη μάνα του παιδιού τους που εντάξει ως άντρς μπορούν να της απατήσουν και να της ρίξουν και καμια σφαλιάρα αν αντιμιλήσει. Αυτές είναι πάνω κάτω οι αρχές της πατριαρχίας (που δεν μου φαίνεται ως άυλο κακό, μάλλον κάτι πολύ χειροπιαστό) στις αρχές του αιώνα. Τοτε που η κόρη άνηκε πρώτα στον πατέρα και μετά στον άντρα και δεν μπορούσε να ψηφίσει.Στις μέρες μας δεν είναι τόσο ακραίο τις περισσότερες φορές όμως υπάρχουν πολλά υπολλείματα. Η γυναίκα που πάει με πολλούς θεωρείται (από άντρες αλλά κι από γυναίκες) τσ@#λα κι ο συναισθηματικός άντρας που δεν μπορεί να κάνει σεξ με την οποιαδήποτε θυληπρεπής και γκει. Η καριερίστρια γυναίκα που δεν έχει οικογένεια (καθαρά αντρικό χαρακτηριστικό) θα την πουν από λεσβία ως αγ@μητη ή δεν ξέρω κι εγώ τι ενώ ο πατέρας που θα μείνει στο σπίτι να φροντίσει τα παιδιά του φλώρος.Και δεν λέω οτι είναι οι άντρς που τα πιστεύουν αυτά, το κάνουν και γυναίκες κι ας είναι κατά τους. (Υπάρχουν και γυναίκες σεξίστριες που πιστεύουν οτι είναι κατώτερες από τους άντρες)Οσο για τον φεμινισμό είναι ένα κίνημα που ξεκίνησε διαικδικώντας ίσα δικαιώματα αντρών και γυναικών όμως όπως και στα περισσότερα κινήματα υπάρχουν και ακρότητες. Κι όσο για τους λευκούς στρέητ άντρες, ας μην γελιόμαστε, μέχρι πριν κάποια χρόνια ο κόσμος ήταν πλασμένος ιδανικά γι αυτούς. Είχαν τα περισσότερα προνόμια και σε πολλές χώρες συνεχίζουν.
