Συμφωνώ 100% με το άρθρο και είχα την ίδια άποψη όταν η Πρωτοψάλτη πήγε στην τότε "πιο εμπορική" Heaven. Κατά την προσωπική μου γνώμη, οι καλύτεροί της δίσκοι ήταν με Κραουνάκη και έπειτα με Νικολακοπούλου-Αντύπα. Αυτά τα κομμάτια έβγαζαν ψυχή και προκαλούσαν ανατριχίλα σε κάθε live. Όπως και ο πιο ώριμος δίσκος της ήταν οι "Υδρόγειες Σφαίρες", αλλά σαφώς με λιγότερη δημοτικότητα από το Ηφαίστειο, που το άκουγε και η κουτσή Μαρία.
