#3 Εγώ την καταλαβαίνω κάπως την κοπέλα - όχι βέβαια για το ότι μισεί την ύπαρξη της άλλης, αλλα τα υπόλοιπα ακούγονται λογικά. Όταν έχεις διαδοχικές ατυχίες στη ζωή σου ο χαρακτήρας σου αλλάζει, κι αυτό αναπόφευκτα επηρεάζει την εξέλιξη των φιλικών σου σχέσεων. Είναι λογικό να μην έχετε τόσα κοινά πια με τη φίλη σου εφ΄οσον και οι ανάγκες και τα δεδομένα σας είναι διαφορετικά. Προσωπικά έχω βρεθεί κι εγώ στη θέση σου εν μέρει και κατάλαβα ότι πολλοί φίλοι μου δεν αντιλαμβάνονταν αυτά που περνούσα. Οχι επειδή δεν ήθελαν, αλλά επειδή δεν μπορούσαν, επειδή δεν τα είχαν ζήσει π.χ. όντας δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως γίνεται να πληρώνω ένα τεράστιο ποσό για ασφαλιστικές εισφορές με μηδενικό αντίκρυσμα, που με ανάγκαζε να κόβω από αλλού π.χ. από δραστηριότητες. Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να χρησιμοποιήσεις αυτές τις δυσκολίες για να φιλοσοφήσεις τη ζωή, να πάρεις μαθήματα. Να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, να έχεις κατανόηση και υπομονή. Και να ξέρεις ότι τα πράγματα δε θα είναι έτσι για πάντα, μπορεί να αλλάξουν, και να επικεντρωθείς στο πως θα το καταφέρεις αυτό. Όσο για τη φίλη, δε νομίζω ότι της χρωστάς κάτι, άλλωστε αυτή απομακρύνθηκε. Αν βαριέσαι ή πολύ περισσότερο νιώθεις ότι κάτι θελει να ζητήσει, μη βγεις μαζί της. Και να ξέρεις ότι στο φεισμπουκ και στα μκδ γενικά οι ζωές φαίνονται πιο ιλουστρασιον από ότι είναι στην πραγματικότητα.