Μπακούρι για σένα είναι περίπλοκο, όχι για κάποιον που το ακούει. Ακόμα κι αν έλεγες τους λόγους που είσαι μόνη από τα 20 σχεδόν (εδώ να πούμε ότι συνηθίζεται να μιλάμε για προσωπική ζωή αναφερόμενοι στη ζωή μετά τα 20, εκτός κι αν είμαστε 20 όταν μιλάμε γι'αυτήν) οι τρίτοι θα διάβαζαν "δεν έχει κάνει σχέση από τα 20". Εσύ ξέρεις τους λόγους και δε χρειάζεται να εξηγήσεις σε κανέναν γιατί δεν έκανες κάτι στη ζωή σου, όπως δεν χρειάζεται να λες και τι κάνεις. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω όταν λένε με κατακρίνουν που κάνω μόνο σεξ. Συγνώμη, τελάλη βγάζετε; Θα μου πεις αν δεν πεις στην παρέα σου τα γκομενικά σου, πού θα τα πεις. Σε μια παρέα που δεν κατακρίνει θα σου πω. Εσύ χρησιμοποιείς και τη λέξη "περίγυρος", ακόμα χειρότερα δηλαδή, ούτε καν παρέα. "Σ'έχει κάνει να αισθάνεσαι τσούλα", δεν μπορώ να το καταλάβω. Αν εσύ πιστεύεις ότι το σκέτο σεξ ΔΕΝ συνεπάγεται τσουλοσύνη, δεν μπορεί κανείς να σου αλλάξει γνώμη. Εσύ γιατί κάνεις σκέτο σεξ; Επειδή δεν μπορείς να το πας παραπέρα, επειδή έτσι δείχνεις συνεπής στα πιστεύω σου ή επειδή έτσι γουστάρεις, να εκτονώνεις την ανάγκη για σεξ και μέχρι εκεί; Αν δεν έχεις μέσα σου τις απαντήσεις στο γιατί κάνεις κάτι, μην το εκθέτεις. Όχι επειδή οφείλεις να απαντήσεις στην κριτική, αλλά επειδή αν ξέρεις εσύ γιατί κάνεις κάτι, δε σε νοιάζει τι νομίζει ο περίγυρος, είναι η γνώμη του, θα υπάρχει, δε γίνεται να τους φιμώσεις. Οι άνθρωποι πάντα ασχολούνται με το τι κάνουν οι άλλοι. Να τους αγνοήσεις όμως προβλέπεται, δικαιούσαι, μπορείς. Μπορείς; Εσύ θες να αλλάξει η κοινωνία για να μη νιώθεις προβληματική γιατί εξαιτίας μιας περίπλοκης κατάστασης, που δε θες να αναλύεις ούτε να λύσεις, δεν έκανες σχέση μέχρι τα 30 σου. Σε πληροφορώ ότι και στην ιδανική κοινωνία να βρεθείς, το κενό που δημιουργεί η έλλειψη συντρόφου, αν τον έχεις ανάγκη, δεν καλύπτεται. Ούτε η ιδανική κοινωνία θα λύσει την περίπλοκη κατάσταση μέσα σου για να πας παραπέρα από το σεξ. Νιώθεις προβληματική επειδή προφανώς υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Αν αφηγηθώ τη ζωή μου με τον τρόπο που μιλάς και που αισθάνεσαι εσύ, οι μισοί θα με σηκώσουν όπως τους τραγουδιστές στις συναυλίες και οι άλλοι μισοί θα με λιθοβολήσουν. Αλλά τη ζωή μας εμείς τη ζούμε, εμείς απολαμβάνουμε τις χαρές, εμείς λουζόμαστε τις λύπες. Αν όμως την κάνω τραγούδι, σαφώς θα περιμένω και το χειροκρότημα αλλά και τον χλευασμό, αν είμαι "πραγματική σταρ" :PΠολλοί έχουν γράψει για τον πόνο της μοναξιάς αλλά βιβλίο "πώς να ζείτε μόνοι" δε θα είχε ελπίδες να πουλήσει, μάντεψε γιατί. Εκτός απρόοπτου, έχεις καμιά πενηνταριά χρόνια μπροστά σου για να ζήσεις, κάνε τα κουμάντα σου γιατί είναι πολλά για να τα περπατήσεις αλλά θα περάσουν στο πιτς φιτίλι αν κάτσεις και τα κοιτάς. Το περπάτημα είναι κουραστικό, αλλά κάνει καλό στην καρδιά.
