2: Η προσωπική μου εμπειρία είναι ανάποδη, δηλαδή ότι όσο μεγαλώνω, τόσο μεγαλύτερη υπομονή έχω με τους άλλους και τόσο περισσότερη διάθεση να τους ανεχτώ έχω αποκτήσει. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μεταμορφώθηκα σε Αγκαλίτσα, απλά τους μιλάω, ενώ παλιότερα δεν θα τους έδινα καν σημασία. Οι παλιοί φίλοι μου το αποκαλούν θαύμα, καθώς νεαρότερος ήμουν απότομος, ανυπόμονος και κακοδιάθετος με τους ανθρώπους που δεν μου ταίριαζαν. Εγώ λέω ότι ωρίμασα (και βαρέθηκα να μαλώνω). Πάντως πιστεύω ακράδαντα πως ένας δραματικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων γύρω μας ήταν, είναι και θα είναι ανυπόφοροι. (Βάζω στοίχημα πως για πολλούς σε αυτή την κατηγορία και σε πολύ ψηλή θέση ανήκω κι εγώ).:-)