#7# Ρε συ αμπα αυτο το "δεν ξερεις ποιος ειναι ο καλυτερος για σενα γιατι δεν ξερεις τον εαυτο σου" ειναι λιγο σχετικο. Θεωρειται κατι σαν ταιριαζω με αυτον που μοιαζω. Αλλα εγω ποτε δεν διαλεγα ανθρωπους ετσι. Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου με ιντριγκαραν οι διαφορες που ειχα με τον αλλον και οχι οι ομοιοτητες. Συμπληρωνε αυτα που δεν ειχα εγω. Μαθαινα πραγματα που δεν ηξερα. Γινομουν π.χ. πιο εντονη ως προσωπικοτητα εκει που νομιζα οτι ημουν ντροπαλη. Με τις περισσοτερες σχεσεις μου ζουσα τη ζωη που δεν ειχα. Και αυτο δεν πρεπει να κανει ο ερωτας; Ισως βεβαια με ρωτησεις ποια κρατησε σε βαθος χρονου. Καμια. Αλλα το καλυτερο για σενα δε σημαινει απαραιτητα αυτο που θα διαρκεσει για παντα. (Εκτος κι αν φοβασαι τη μοναξια). Ο ερωτας εξαλλου δεν διαρκει για παντα. (Μαλλον). Οποτε τι ειναι τελικα το καλυτερο για μας; Αυτο που μας μοιαζει και διαρκει η αυτο που βγαζει κρυφες πλευρες του εαυτου μας και το ζουμε οσο παει; Και απο την αλλη αν ο αλλος μας βγαζει στην επιφανεια κρυφες πλευρες μας μηπως σημαινει πως παντα τις ειχαμε; Αρα μηπως τελικα εγω ξερω καλυτερα τον εαυτο μου εστω και υποσυνειδητα (αφου επιμενω να τις κρυβω αυτες τις πλευρες και να τις βγαζω οποτε βρω εκεινον που θα μου τις θυμησει); Αλλα αν ξερω καλυτερα τον εαυτο μου, τοτε αυτοι που επιλεγω γιατι δεν κρατουν για παντα; Σε εκαψα; Με εκαψα; Δεν ξερω...