Κι εγώ με νεύρα ξυπνάω, η αλήθεια είναι ότι το πρώτο μισάωρο που ξυπνάω δε θέλω ούτε κουβέντες ούτε τίποτα. Θυμάμαι όταν ζούσα ακόμη; Στο πατρικό μου όταν ξυπνούσα το πρωί και ήθελα απλά να φάω το πρωινό μου χωρίς να με ενοχλεί κανείς ερχόταν η μάνα μου και μου πιάνει κουβέντα και σπαγαν εμένα τα νεύρα μου και μαλώναμε. Για μένα είναι τόσο απλό,άσε με απλά να σηκωθώ,να πλυθω, να ντυθώ και να φάω πρωινό χωρίς πολλά πολλά και μετά πες μου ότι θες. Βέβαια σε περιπτώσεις που έμενε ο φίλος μου Σαββατοκύριακα σε μένα καθόλου δεν εκνευριζομουν οταν ξυπνούσαμε. Θυμάμαι όμως με διάφορους γκόμενους που δεν τους ήθελα για πολλά πολλά να ξυπνάω το πρωί και να θέλω να τους βρίσω μόνο και μόνο που τους έβλεπα μπροστά μου. Τι να πω...ίσως να βγαίνει και κάποιο συμπέρασμα από όλο αυτό.