Όταν μιλάνε για τόσο μικρά παιδάκια που περνάνε όλη την ημέρα τους με τη μαμά, η σκέψη "πάρε μια νταντά για 1-2 ώρες να ξαλαφρώσεις" δυστυχώς δεν εφαρμόζεται έτσι απλά. Δεν πατάς ένα κουμπί κι έρχεται μια νταντά στο σπίτι, κι εσύ ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις. Δεν λέω πως είναι αδύνατον αλλά θέλει προγραμματισμό γιατί το παιδί δεν πρόκειται να κάτσει με μια άγνωστη που βλέπει πρώτη φορά. Πρέπει να γίνει προσαρμογή με τη νταντά ώστε να τη γνωρίσει και να τη συνηθίσει κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να την προσλάβεις για κάμποσες ώρες την εβδομάδα και εξάλλου μόνο έτσι μπορείς να έχεις κάποια ασφάλεια ότι η νταντά δεν θα σε κρεμάσει, αν δεσμευτεις να της δίνεις βδομαδιάτικο/μηνιάτικο. Ας πούμε ότι τη βρήκες και την έμαθε το παιδί, μετά πρέπει να συντονίσεις το δικό σου πρόγραμμα ώστε να συμπίπτει με τις ώρες που έρχεται η νταντα γιατί αλλιώς τη φέρνεις στο σπίτι σε ώρες που δεν τη χρειαζεσαι πραγματικά και αντί να σε ξελαφρώνει καταλήγει να σε διακόπτει από κάτι που κάνεις με το παιδί εκείνη την ώρα και στο τέλος η νταντά σου είναι βάρος που το πληρωνεις κιόλας. Εννοείται μιλάω εξ'ιδίας πείρας έχω δώσει άπειρα 50ρικα στη δική μας κοπέλα για να έρχεται σπίτι και να καταλήγουμε να κρατάω εγώ το μωρό (γιατί εμένα ζητάει) κι αυτή να περισσεύει....Προσωπικά το θεωρώ πιο εύκολο να φέρει το παιδί σε επαφή με συγγενείς όπως παπούδες ή το μπαμπά του που είναι πρόσωπα μόνιμα στη ζωή του και δεν υπάρχει σχεση οικονομική. Και είναι κρίμα πραγματικά που ενώ υπάρχουν δεν συμμετέχουν στην ανατροφή του.