#5Θα σου τα πουν καλύτερα οι μαμάδες, αλλά να σου πω κι εγώ γιατί πολύ στεναχωρέθηκα:Βρε κορίτσι μου, οποιαδήποτε μη αναστρέψιμη αλλαγή της ζωής μας, θέλουμε χρόνο να την συνηθίσουμε, να την αποδεχτούμε, να την προσαρμόσουμε και να την ενσωματώσουμε στη ζωή μας. Μητέρα θα είσαι για την υπόλοιπη ζωή σου, η φύση έχει προνοήσει τον ντουβρουτζά αυτής της ασύλληπτης αλλαγής στο μέσα σου. Και είσαι υγιέστατη που τον λες, καθαρά και ξάστερα. Έχει προνοήσει και γι'αυτό, το παιδάκι σ'αυτή τη φάση έχει πολύ συγκεκριμένες ανάγκες που είναι απαραίτητο να του καλύψεις. Φαγητό, καθαριότητα, αγάπη. Η αγάπη είναι το χαμόγελο, το ανακουφιστικό σου άγγιγμα και η αγκαλιά σου. Τα υπόλοιπα, σ'αυτή τη φάση της προσαρμογής στον κόσμο και για τους δυο σας, θα του τα παρέχεις όποτε μπορείς κι εσύ να συμμετέχεις ψυχικά σ'αυτό που του προσφέρεις, όταν θα είσαι "παρούσα", διαθέσιμη. Το παιδί σ'αγαπάει όσο το αγαπάς κι εσύ και θέλει για σένα το καλύτερο, όπως κι εσύ γι'αυτό. Γιατί αν δεν είσαι εσύ καλά, δεν είναι ούτε αυτό, όπως ακριβώς όταν αυτό δεν είναι καλά, δεν είσαι κι εσύ. Να μας στείλεις νέα σου!