#1"Η γυναίκα μου δούλευε κάθε μέρα και μέχρι την τελευταία μέρα πριν γεννήσει και μέχρι τις 2-3 τη νύχτα για να μαζέψουμε τα χρήματα."...μάλιστα, και αν -κούφια η ώρα- συνέβαινε κάτι στην έγκυο, μετά θα το έπαιζαν τεθλιμμένοι (και εσύ μαζί) και δώστου και μπήχτου και θα χτυπάμε τα στήθη και "ω! Θεέ μου, πώς μας συνέβη εμάς αυτό!"Η γιαγιά μου στο βουνό να πούμε, ούσα έγκυος πριν 100.000 χρόνια, χλαπάκιαζε άβραστο πλιγούρι, στα όρθια και στα κρυφά απ’ την πεθερά για να μην τη σχολιάζει ότι είναι ακαμάτρα. Για την ιστορία απέβαλε τρις, εργαζόμενη επί των χωραφιών …ε, να φτάνουμε και τη σήμερον –χωρίς να συντρέχουν οι σκληροί λόγοι του παρελθόντος- σε *αναλογικά* παρόμοιες συμπεριφορές με κάνει να τρελαίνομαι με την κακία και την πρόκληση κατά της κοινής λογικής, ειλικρινά μα τον Μπέλενος!