Ανέκαθεν, για να μην πω από ανέκαθεν (sic), η ανάγκη του ανθρώπου για ψυχική ισορροπία/αποκατάσταση και ευτυχία γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης. Η Ανατολή μας λέει ότι όσο λιγότερες οι ανάγκες τόσο μεγαλύτερη η ευτυχία, η Δύση μας λέει ότι έχουμε καθημερινά και μια καινούργια ανάγκη ή αλλάζει το όνομα μιας ήδη υπάρχουσας και την ξαναματαπουλάει ως καινούργια με την υπόσχεση ότι θα πάρουμε μαζί και την ευτυχία. Αγόρασε κι εσύ βιτάμ και απέκτησε μια ευτυχισμένη οικογένεια. (Η αλήθεια είναι πάντα κάπου στη μέση.)https://i.ytimg.com/vi/lao7lg6UceQ/maxresdefault.jpg(όποιος επιθυμεί να δει τη σειρά Mad Men ακολουθεί ΚΑΡΑΣΠΟΙΛΕΡ)O Don Draper είναι διαφημιστής. Θεογκόμενος, αηδιαστικά επιτυχημένος, μερακλής και σεξουλιάρης. Και τα τσούζει επίσης καθώς έχει να κουβαλήσει και ένα ρημάδι παιδικής ηλίκιας χωρίς να τον καταλάβει κανείς. Με λίγα λόγια καθημερινά υποκρίνεται ότι είναι αυτό που δείχνει, τρισευτυχισμένος και απόλυτα ικανοποιημένος. Any bells ringing?Πάνω που η οικογενειακή του θαλπωρή αρχίζει να παραγίνεται ασφυκτική, χωρίζει για μια θεσπέσια ύπαρξη που όμως δεν του κάνει τη χάρη για πολύ και πάνω που λες μα πόση ευτυχία κι επιτυχία ν'αντέξει κανείς, τον παρατάει. Και ο Don, μετά από μια ελεύθερη πτώση, επιστρέφει στη ζωή κάνοντας γιόγκα. Η δεκαετία που διαδραματίζονται όλα αυτά δεν έχει και τόση σημασία.