Δανείζεται, αλλά δεν κλέβει από Μπρεχτ, άλλωστε δεν νομίζω ότι ήταν και κρυφό :-)Ο σκηνοθέτης σκέφτηκε να εφαρμόσει αυτό το εύρημα στην ταινία του και θα ήταν λάθος να ιδωθεί το στόρυ απομονωμένο από την παρουσίασή του, κάποιος άλλος σκηνοθέτης είτε δεν το σκέφτηκε, είτε δεν θεώρησε ότι μπορεί να πετύχει, οπότε ένα credit πρέπει οπωσδήποτε να πάει στον Λαρς.(και ο brian eno που έπαιξε για πλάκα το "tomorrow never knows" στην ακουστική και το μεταμορφώνει σ' ένα μάλλον αδιάφορο feel good κομματάκι:https://www.youtube.com/watch?v=fqRd9YBvyDA, χάνει το original του 1966, την αξία και το edge του; Nope!)Δύο ακόμη ταινίες που οι σκηνοθέτες -σαδιστικά- σε φέρνουν εμπρός σε μία αλλεπάλληλη (συναισθηματική) επίθεση, είναι η μαύρη αφροδίτη και ο λευκός θεός: http://flix.gr/cinema/white-god-review.htmlhttp://flix.gr/cinema/mayrh-afrodith.html