#6 άκου να δεις είχα το ίδιο πρόβλημα με τη μουσική. Μεταλλακι από τα πολλά αλλά πολυ πορωμενο, να αγοραζω metal hammer (προ ιντερνέτ εποχης) και να πηγαίνω στις δισκοκριτικες και να προσπαθώ από την περιγραφή να καταλάβω αν θα μου αρέσει, και να μαζεύω λεφτά 2 μήνες για να αγοράσω 1 CD (δεν με έπαιρνε να πάω να αγοράσω το λάθος). Και πέρασαν τα χρόνια και έγινα career woman (μη χεσω) και σύντροφος και μαμά και αναφώνησα "και τι δεννθα δινα να έβγαινε ένα καλό συγκροτημα παλι". Και έψαξα έψαξα και προκοπή δεν βρήκα γιατί το πρόβλημα ήταν ότι έψαχνα λάθος. Δεν είναι η ποιότητα που λείπει, είναι ότι έπρεπε να βρω αυτό που εξ'αρχής είχε μιλήσει την καρδιά μου: mid tempo, μελαγχολία, βαριά φωνητικά. Αφού δεν μου άρεσαν οι iron maiden του τότε γιατί να μου αρέσουν του τωρα;Θέλω να πω δηλαδη: ψάξε βρες την ιστορία (ή τον είδος της ιστοριας) που.μιλαει στην καρδούλα σου. Δεν είναι όλες οι "ποιοτικές" ταινίες σταθμοί στη ζωή σου. Ούτε τότε ήταν.
