Κύριε Τσαγκαρουσιάνε,Πολύ ωραία όσα λέτε, αλλά θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω σε ένα σημείο. Γράφετε:"...λέει τις «σοφές» γενικότητες που όλοι θέλουν ν' ακούσουν. Ακόμα κι όταν δείχνει να νουθετεί, κατά βάθος δεν ενοχλεί κανέναν και τίποτα".Εσείς ενοχληθήκατε, έτσι δεν είναι;Μία γυναίκα με αυτές τις λαϊκες, αριστερές καταβολές που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, τις σπάνιες πλέον για ζώντες εμπειρίες από τον πόλεμο και την αντιστασιακή δράση με κίνδυνο ζωής αφηγείται τη ζωή της περιγράφοντας τον συγχρωτισμό της με τους πλούσιους και ισχυρούς, ακόμη και την Φρειδερική "σχεδόν με συμπάθεια" καθώς λέτε. Και πιστεύετε πραγματικά πως δεν γνωρίζει, ως πονηρή αλεπού με γερακίσιο βλέμμα, το μέγεθος του σκανδάλου και το υπαρξιακό άγχος που θα προκαλέσει σε όσους στέριωσαν εφ´όρου ζωής τον αυτοσεβασμό τους σε μια ταυτότητα "αριστερού" καθαρά περιχαρακωμένη; (ορισμένοι μάλιστα από αυτούς νομίζω πως ζουν και διπλή ζωή, καθώς τρώνε στα καλά εστιατόρια, αλλά μιλούν με όρους πάλης των τάξεων, παραπέμπουν στον Φουκώ και ειρωνεύονται τον "κοκό"...)