#5 τα είχα γράψει πρόσφατα και σε άλλο σχόλιο τα ίδια. Βρε παιδιά, δεν είναι ΟΛΕΣ οι σχέσεις μας προορισμένες για καρμικές αδελφές ψυχές. Υπάρχουν οι φίλοι οι καρδιακοί, αυτοί που συναντάμε σε κοινές παρέες και περνάμε απλά καλά, οι γνωστοί, τα ξαδέρφια, οι συνάδελφοι που θα πιούμε έναν καφέ μετά τη δουλειά και κάποιες άλλες εκατοντάδες ενδιάμεσες διακυμάνσεις.ΟΚ, είχες κάποιες φίλες όταν ήσουν μικρή με τις οποίες χάθηκες. Ιστορία πιο παλιά και από τις πέτρες. Μετά χάθηκες και με τις συμφοιτήτριές σου. Ομοίως συνηθισμένο ειδικά αν είστε σε διαφορετικές χώρες. Εκτός από αυτά τα 5-6 άτομα που αναφέρεις δεν έχεις κάποιες άλλες παρέες; Μου δίνεις την εντύπωση από τα γραφόμενά σου (μπορεί να κάνω λάθος) ότι πέφτεις με τα μούτρα σε συγκεκριμένα άτομα κατα καιρούς και δεν κάνεις καμία άλλη προσπάθεια να βγεις από αυτό το focus. Οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν χαλαρότητα. Δε θα γίνεις κολλητός φίλος με τους συναδέλφους σου με το καλημέρα. Αλλά ίσως επειδή αυτό έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου και εκείνες να το αντιλαμβάνονται και να μην είναι πρόθυμες να αναλάβουν τέτοια "ευθύνη". Δεν έχεις περάσει την ηλικία που κάνουμε φίλους σε καμία περίπτωση. Εχεις άπειρες επιλογές και ευκαιρίες για να ανοίξεις τον κύκλο σου, αλλά πρέπει πρώτα να δεις χαλαρά και όχι ως άγιο δισκοπότηρο.
