Τι τύχη Πόντια να έχεις μια μητέρα που να παραδέχεται το λάθος της! Το ζηλεύω, εγώ δεν είχα και βέβαια μέχρι κάποιο σημείο στη ζωή μου δεν παραδεχόμουν ούτε εγώ τα λάθη μου με άπειρες συνέπειες. Εφτυχώς αυτό ανήκει στο παρελθόν. Είσαι τυχερή και εσύ και όλοι όσοι μεγαλώνουν με τέτοιες συμπεριφορές. Είναι ανακουφιστικό να μεγαλώνεις έτσι.