#5Πάντοτε ήμουν της άποψης ότι για να μην υφίσταται ρατσισμός στα μυαλά των κατά βάσιν καλοπροαίρετων (τουλάχιστον) ανθρώπων πρέπει να γνωρίσουν το Άλλο σε κοντινή κλίμακα ώστε να το απομυθοποιήσουν. Το τρανς άτομο που μένει δίπλα μας και για δες που είναι τόσο καλή κι ευγενική κυρία και μας χτύπησε το κουδούνι αν χρειαζόμαστε κάτι επειδή κατεβαίνει για τα κοινόχρηστα. Το αλλοδαπό παιδάκι στο σχολείο που φοράει το καλό του φουστανάκι για την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς, και κοίτα τι κρίμα που είναι να το στεναχωρήσουμε αποκλείοντάς το από τις παρέες μας, ας το προσκαλέσουμε να πάμε όλη η τάξη σινεμά το Σάββατο. Ο συνάνθρωπος μας με αναπηρία ή ψυχική ασθένεια που παίρνει την αγωγή του και λειτουργεί στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων του. Αν χρειάζεται κάτι στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, γιατί να μην βοηθήσουμε;Μήπως αντί να κάνεις μπαϊράμια εξομολογούμενη, κι εφόσον πρόκειται για τόσο καλό άτομο όσο λες, να τους τον γνώριζες; Όχι ως υποψήφιο γαμπρό. Ως άνθρωπο που σχετίζεστε και μοιράζεστε όμορφες στιγμές. Κι άσε την εγγενή ανθρώπινη καλοσύνη να κάνει παιχνίδι κατόπιν. Ελπίζω δηλαδή. :)