@ΜαρίαΜόνο αυτό θέλω να πω, γιατί κατά τα άλλα με καλύπτει 1000% το βλαχάκι, όχι επειδή παίρνω προσωπικά, ως Πόντια, όσα λες, αλλά επειδή, ως Πόντια, συνειδητά ή ασυνείδητα δεν ξέρω και δεν μ'έχει απασχολήσει γιατί δεν έβλαψε ούτε εμένα ούτε άλλους, κουβαλάω ένα βίωμα, αυτό της σφαγής.Πήγα πρόσφατα στο Δίστομο. Δεν μπορώ να μεταφέρω τι συνέβη εκεί, μου είναι αδύνατον γιατί πρέπει να γράψω λέξεις μιας σκληρότητας που μου είναι ασύλληπτη και ούτε θέλω να τη συλλάβω. Δεν κάνει πιο σημαντικό τον θάνατο ένα μαχαίρι απ'ότι μια σφαίρα, τον κάνει πιο ανατριχιαστικό, δύσκολο να ξεπεράσεις. Με τον ίδιο τρόπο που θα νιώσεις αλλιώς στο άκουσμα μιας μάνας που έχασε παιδί ακαριαία και εκείνης που το έχασε μετά από βαρειά νοσηλεία. Το κοινό που βρήκα προσωπικά μεταξύ Ποντίων, και Διστομιτών (μέσω των επίσημων εκπροσώπων που γνώρισα), είναι η συνεχής αναφορά τους στη σημασία της ειρήνης και της συγχώρεσης, όχι της εκδίκησης. Κατά τα άλλα, αδαείς, άσχετοι, αφελείς και υπερφίαλοι, υπάρχουν παντού μα παντού.
