#4 Να ξέρεις ότι αυτό που σας συμβαίνει δεν οφείλεται στο ότι οι φίλες σου έχουν παιδιά ενώ εσύ δεν έχεις. Ακόμα κι αν είχες και εσύ παιδιά, πάλι το ίδιο πρόβλημα θα είχατε. Πάλι δεν θα μπορούσατε να μιλησετε να πείτε μια ενήλικη ανθρώπινη κουβέντα παρουσία νηπίων/μικρών παιδιών. Πάλι δεν θα είχατε χρόνο να βρεθείτε λόγω υποχρεώσεων. Πάλι θα ήταν δύσκολο (έως ακατόρθωτο) να συγχρονιστείτε να πάτε μια εκδρομή μαζί. Απλά στη δεύτερη περίπτωση κι εσύ θα έτρεχες πίσω από ενα μικρό, κι εσύ θα είχες πιο περιορισμένο χρόνο για εξόδους (ιδίως βραδυνές), κι εσύ θα ήταν δύσκολο να οργανωθείς να κάνεις εκδρομές on a whim. Το βλέπεις έτσι τώρα επειδή εσύ είσαι πιο διαθέσιμη. Αλλά είναι το ίδιο. Σκέψου το. Δεν έχει καμιά διαφορά.Βασικά το θέμα είναι ότι όταν οι υποχρεώσεις αυξάνονται και ο χρόνος περιορίζεται, όλοι μας ανεξαιρέτως δινουμε προτεραιότητα στα πολύ σημαντικά πράγματα και πρόσωπα για μας. Οι φίλες σου, προφανώς και επιθυμούν την παρέα σου. Όμως όχι τόσο ώστε να θυσιάσουν την (ενδεχομένως μόνο) μία φορά τον μήνα που έχουν διαθέσιμη να βγουν έξω χωρίς τα παιδιά τους. Βεβαίως το ίδιο συμβαίνει και σε σένα, αλλά δεν το καταλαβαίνεις γιατί το βλέπεις από τη δική σου οπτική γωνία χωρίς να σκέφτεσαι τη θέση του άλλου 100%. Αγαπάς τις φίλες σου και θέλεις να τις βλέπεις, αλλά όχι τόσο ώστε να θυσιάσεις την ησυχία σου για να ανεχτείς τα παιδιά τους. Αν είχες παρέα στα κυβικά σου τώρα, δεν θα είχες καθόλου αυτό το παράπονο. Απλώς θα αραίωνες από τις μαμάδες-φίλες σου.