#7.Αυτό που περιγράφεις με τις αγκαλιές,τα πειράγματα,το γαργαλητό κτλ,είναι κάτι σαν άτυπο,ατσούμπαλο,εφηβικό φλερτ.Τουλάχιστον πριν 18-20 χρόνια,που ήμουν νιάτο κάπως έτσι ήταν ή έτσι μπορώ να το μεταφράσω τώρα.Ένας άγουρος ερωτισμός,που περνούσε αθώα μέσα από τα παιχνίδια μας,το χορό,τη φιλική τρυφερότητα.Δεν απευθυνόταν σε συγκεκριμένο πρόσωπο σώνει και καλά.Ήταν περισσότερο μια άσκηση,μια προετοιμασία,ένα ξεψάρωμα απέναντι στο άλλο φύλο,που φυσικά γινόταν ανάμεσα σε άτομα με οικειότητα.Όμως πάντα υπάρχει η διαχωριστική γραμμή.Το ένστικτό μας ξέρει πότε κάτι ξεφεύγει και μας κάνει να νιώθουμε άβολα.Καταλαβαίνουμε και πότε ένα άγγιγμα γίνεται κατά λάθος και πότε ο άλλος πάει να εκμεταλλευτεί όλη αυτή την ατμόσφαιρα άνεσης,για να χουφτώσει κάτω από την κάλυψη ενός αθώου πλαισίου,μέσα στο οποίο γίνονται όλα αυτά.Αυτό μάλλον το πλαίσιο στο οποίο συμμετέχεις συναινετικά είναι κι εκείνο,που σε μπερδεύει και φοβάσαι μήπως φανείς υπερβολική.Δεν υπάρχει όμως υπερβολικό,όταν νιώθουμε άσχημα.Και έξω να έχουμε πέσει και εντελώς από αγαρμποσύνη να έχει γίνει,ο άλλος οφείλει μια συγνώμη στην άμεση αντίδραση μας,που πρέπει να είναι άμεση, και να είναι και ο ίδιος και οι υπόλοιποι πιο προσεκτικοί με τα όρια μας.
