Μωρέ και πολύ όμορφες είναι και πολύ νέες είναι ακόμα για όλα.Αλίμονο αν με ψύχραιμη σκέψη και βλέποντας αντικειμενικά,θεωρήσουμε μια σημερινή 40αρα,όχι του 1960-70,καμμένο χαρτί.Έχω την αίσθηση,όχι τη σιγουριά,γιατί οι άντρες δε μιλάνε γι'αυτά ή τουλάχιστον με αρκετή ειλικρίνεια,ότι άλλα φοβίζουν.Ότι θα πιεστούν να πάρουν πιο γρήγορα κάποιες αποφάσεις ίσως,ότι θα ζοριστούν απότομα να αναλάβουν παραπάνω υποχρεώσεις,ότι θα έχουν απέναντι τους έναν άνθρωπο πιο ώριμο και πρέπει να ανταποκριθούν ισάξια σε αυτό.Συχνά βλέπουμε άντρες που το ψειρίζουν πολύ κι όλο βρίσκουν κουσούρια στις συνομήλικες τους ή κι ακόμα αφήνουν μια σχέση διστακτικοί για το επόμενο βήμα,να τα βρίσκουν σε σύντομο διάστημα με κάποια αρκετά μικρότερη και να κάνουν μαζί της όσα υποτίθεται δεν ήθελαν.Μπορεί να είναι ο έρωτας,καταλυτικός πάντα,αλλά νομίζω,ότι λειτουργούν και με πολύ λιγότερο άγχος.
