Β' λυκείου, πάρτυ στο σπίτι μου. Ο πατέρας μου προσφέρθηκε να επιστρέψει με το αυτοκίνητο όσα παιδιά έμεναν λίγο πιο μακριά ή δεν μπορούσαν να τους πάρουν οι δικοί τους. Χτυπάει το τηλέφωνο, η μεγάλη αδελφή φίλης μου μού είπε να είμαι και εγώ στο αυτοκίνητο μαζι με της αδελφή της και τον μπαμπά μου, κατ'απαίτηση της μάνας τους. Είχα νιώσει πάρα πολύ άσχημα και είχα στενοχωρηθεί και ειχα θυμώσει γιατί η άλλη είχε σαφέστατα υπονοήσει ότι ο πατερας μου μπορεί, αν είναι ποτέ δυνατόν, το γράφω και εκνευρίζομαι από την αηδία, ότι θα πείραζε τη φίλη μου. Καταλαβαίνω ότι για την άλλη γυναίκα ήταν η κόρη της που θα έμπαινε στο αυτοκίνητο ενός αγνώστου (όχι μόνη της όμως, ήταν και άλλα 2 παιδιά) αλλά είχα προσβληθεί.