Δίκιο έχεις, φραουλίτσα, η κοπέλα χρειάζεται πρακτικές συμβουλές! Καθώς έχω βρεθεί κι εγώ στο εξωτερικό με σύντροφο και καταλαβαίνω την ανάγκη σου, αγαπητή φίλη, για δικές σου φιλίες, θα σου πω (αν και έχω φάει κράξιμο εδώ στο παρελθόν) τι έχει δουλέψει όλες μα όλες τις φορές στην δική μου περίπτωση: μην ντρέπεσαι, άνοιξε κουβέντα με όποιους συναντάς, τα συγκρατημένα-όχι με την πρώτη ματιά προσιτά-μοναχικά άτομα είναι πολλές φορές τα μεγαλύτερα διαμάντια και εύχονται κάποιος να τους πιάσει κουβέντα! Θα μου πεις γιατί να το κάνεις εσύ, αλλά τι να κάνουμε, κάποιος πρέπει να το κάνει, ας είσαι εσύ :) (Και συχνά, δυστυχώς, οι πιο νέοι είναι πιο ανοιχτοί και ειδικά στο εξωτερικό δεν είναι ταμπού όπως εδώ να κάνεις παρέα με άτομα 10 χρόνια μικρότερα ξέρωγω, οπότε μην το αποκλείσεις) Εγώ έχω κάνει πολλές φιλίες έτσι, κάποιες απ'τις οποίες κρατάνε μέχρι σήμερα. Το έχω ξαναπεί εδώ μέσα και πολλοί με κράξανε, αλλά πιστεύω πάρα πολύ στο να πιάνεις κουβέντα και να προτείνεις έναν καφέ. Έχω πολλές αυθόρμητες μοναδικές αναμνήσεις από τέτοια: από ατελείωτες βόλτες στην πόλη και εξομολογήσεις εκ βαθέων με νέες φίλες σε πάρκα, βραδιές ryan gosling (στο drive, όχι στο ημερολόγιο) με άτομα 8 διαφορετικών εθνικοτήτων να στενάζουν καθώς περπατάει με αυτό το μπουφάν (αααααχ) μέχρι μπαροτσαρκα ολονύχτια σε άκυρες γωνιές ξένης πόλης και αυτοσχέδιο πάρτυ με χορό στον δρόμο με 30 αγνώστους στις 4 το πρωί... αυτά δεν γίνονται αν δεν τα επιδιώξεις και δεν ξεβολευτείς λίγο, αλλά αξίζει τον κόπο! Εύχομαι να κάνεις πολλές παρέες!