Δεν εχει να κανει με πολιτικη ορθοτητα το θεμα και κακως γινεται τετοιου ειδους αναλυση. Καποιοι υπερασπιστηκαν αντανακλαστικα τη Ναταλι απο αισθημα αλληλεγγυης πριν καλα καλα επεξεργαστουν τα δεδομενα, και την επαινεσαν για το 'θαρρος' της. Συμβαινει συχνα αυτο. Το ιδιο κανει και η αρθρογραφος παρεμπιπτοντως, με τον συνεπιβατη της Ναταλι. Επισημαινει οτι μπορει να φοβοταν την πτηση (οντως) και οτι εν ολιγοις he was minding his own business οποτε κακως η Ναταλι του την ειπε και κακως απαιτησε τη συγγνωμη του.Η συγγνωμη του Ερικ οντως ειναι απαραιτητη σε αυτη την ιστορια. Αλλα οχι επειδη η Ναταλι ανηκει σε καποιο γκρουπ που δεχεται συχνα εκφοβισμο (οποτε και κανει υποτιθεται χρηση αυτου του 'σπεσιαλ' στατους της για να αποσπασει εκβιαστικα τη συγγνωμη, no matter what). Η συγγνωμη ειναι απαραιτητη επειδη ο αλλος την κοροιδευε. Τελος. Απο τη στιγμη που εκατσε διπλα του, εκεινος ξεφυσαγε, γελουσε, εστελνε μηνυματα (καποια εγραφαν χυδαιοτητες) και τελικα της ειπε οτι κακως καθεται στην εξοδο κινδυνου. Δηλαδη ο καθε ενας απο εμας πως θα αντιδρουσε σε αντιστοιχη περιπτωση;