#2.Ότι θα ερχόταν και η μέρα,που θα διάβαζα,ότι η χώρα,η κοινωνία μας πάει απ'το κακό στο χειρότερο,γιατί παραείναι ελαστική η Εκκλησία,δεν το περίμενα.Αυτοί που φέρονται άσχημα και αδιαφορούν για το τι προκαλούν στους άλλους,είναι απλά σκατοχαρακτήρες.Μην ψάχνεις τις ευθύνες στην Εκκλησία.Άλλωστε,η συγχώρεση για το χριστιανισμό προϋποθέτει την ειλικρινή μεταμέλεια.Την αναγνώριση του σφάλματος και τη μετάνοια.Αυτό που διδάσκεται είναι,ότι επειδή ως άνθρωποι μπορούμε όλοι κάποιοι στιγμή να κάνουμε λάθη,δεν πρέπει να κρίνουμε τόσο σκληρά όσους έχουν σφάλει.Το γνωστό ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω,δηλαδή.Αυτό δεν είναι ανοχή.Είναι προτροπή αφενός για αυτοκριτική και αφετέρου για την προσπάθεια να κατανοήσουμε τον άλλο,όχι απαραίτητα να τον δικαιολογήσουμε,πριν αρχίσουμε να τον λιθοβολούμε.Αν ορισμένοι είναι αδύναμοι να επιρρίψουν ευθύνες σε κάποιον για τη συμπεριφορά του και να αντιπαρατεθούν μαζί του,είναι αλλονού παπά ευαγγέλιο.Η μάνα πχ που λέει στην κόρη της να συγχωρέσει τον άντρα της,που τη σαπίζει στο ξύλο,δε δείχνει ανοχή λόγω θρησκείας στο παλιοτόμαρο.Άλλα φοβάται και το λέει.Και φυσικά πέρα από την κόλαση,υπάρχουν πάντα και οι νόμοι της πολιτείας.Κι αυτοί ανεξάρτητα από τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός,ισχύουν σίγουρα και μάλιστα σ'αυτή τη ζωή.