μμμμ Κι εγώ τα ίδια. Με το παραμικρό κλαίω. Είναι δυνατόν; Κι όμως. Χαρά; Κλάμα. Λύπη; Κλάμα. Στενοχώρια; Κλάμα. Άστα να πάνε.Αλλά αυτά τα παπάκια σου Lemoni με εκφράζουν τόοοοοσο πολύ. χαχαχαχαΕυτυχώς ο φίλος μου έπειτα από 2μιση χρόνια σχέσης έχει αρχίσει να καταλαβαίνει πως όταν του μιλάω δεν κάνω σκηνή. χαχαχαχα
