Και εγώ έχασα μία δεκαετία, προσπαθώντας μόνο με θεραπεία λόγου, που ήταν καλή αλλά όχι αρκετή για την κατάσταση μου. Αρνιόμουν ότι είχα πρόβλημα, και αρνούμουν τα φάρμακα. Δυστυχώς ένας κακός ψυχίατρος ενθάρρυνε την άρνηση μου (...). Τώρα κάνω σωματική ψυχοθεραπεία, και παίρνω "ελαφριά" ψυχοφαρμακα που στηρίζονται στην αγομελατινη (μελατονίνη), στην αλλαγή του βιορυθμου (βρήκα τη δύναμη και πήγα 2 φορές σε έναν ψυχίατρο της προκοπής! ..ο οποίος μάλιστα μου επεσήμανε την άρνηση μου να παραδεχτω ότι έχω πρόβλημα).. είδα μεγάλη διαφορά χωρίς καμία παρενέργεια, πέρα από έναν ελαφρύ πονοκέφαλο στην αρχή. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο πολύ απλός διαλογισμός, που στην περίπτωση μου δούλεψε πολύ. Τώρα πηγαίνω σε εναν συμπαθή ψυχίατρο σε κέντρο υγείας.( Και τους δύο ψυχιάτρους μου τους σύστησαν φίλοι, αλλά ο πρώτος απεδείχθη κακός. Μην κολλάτε με έναν γιατρό όταν δε βελτιώνεστε.. πηγαίνετε σε άλλον μέχρι να βελτιωθείτε).Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους!!