Ιόλη,Προσπάθησε σύντομα να αναζητήσεις ψυχολογική θεραπεία κατά προτίμηση γνωσιακού-συμπεριφοριστικού τύπου, εκτός αν για εσένα κριθεί καταλληλότερη κάποια διαφορετική (ψυχολογική θεραπεία). Ψυχολογική θεραπεία προσφέρουν οι εκπαιδευμένοι Ψυχολόγοι και Ψυχίατροι και το συγκεκριμένο είδος θεραπείας είναι βραχύχρονο, αποτελεσματικό και προσανατολισμένο στο ''εδώ και τώρα'' (δε θα κάνεις αναδρομές στα παιδικά σου χρόνια, ούτε θα κρατήσει κατά πάσα πιθανότητα πάνω κάποιους μήνες). Ως προς την καταλληλότητα ειδικού, και οι δύο είναι κατάλληλοι για τη διαχείρηση τέτοιων καταστάσεων και παραπέμπουν ο ένας στον άλλον όταν κριθεί απαραίτητο (Ο Ψυχίατρος στον Ψυχολόγο και το αντίστροφο). Η κατάσταση που βιώνεις αποτελεί μία αντίστοιχη ''γρίπη'', με πολύ καλή πρόγνωση αποθεραπείας και θα σου έλεγα να αισθάνεσαι αισιόδοξη για την πιθανότητα απαλλαγής σου από τις κρίσεις πανικού. Μία πρώτη συνάντηση με Ψυχολόγο, θα εξατομικεύσει την περίπτωσή σου (δεν εκδηλώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο κρίσεις πανικού) μέσω λήψης ιστορικού και καταγραφής των σκέψεων και των συμπεριφορών που οδηγούν σε μία προσβολή πανικού. Στη συνέχεια θα προχωρήσει σε θεραπεία, μία διαδικασία όχι παθητική και στην οποία θα πρέπει να συμμετέχεις ενεργά έτσι ώστε να διαμορφώσετε νέα μοντέλα αντίληψης και συμπεριφοράς και να αντικαταστήσεις τα αντίστοιχα ''δυσλειτουργικά''. Το γεγονός ότι αυτό που βιώνεις έχει αντίκτυπο στην προσωπική,κοινωνική και επαγγελματική ζωή δείχνει ότι είναι η ώρα να σηκώσεις το βάρος της ευθύνης προς τον εαυτό σου και να ζητήσεις βοήθεια. Είναι πράξη γενναιότητας και εντιμότητας προς τον εαυτό μας κάτι τέτοιο. Ήδη έκανες το πρώτο βήμα με το να μιλήσεις ανοιχτά εδώ και ήδη θα νιώθεις ότι απλώς και μόνο να μιλάμε είναι πολύ μα πολύ ανακουφιστικό. Αλλά και τι ανακούφιση να βλέπεις πόσοι άνθρωποι ήταν και είναι στη δική σου φάση ζωής! Ίσως να πήρες και το πρώτο βάπτισμα! Σου εύχομαι να επιστρέψεις στην καθημερινή απόλαυση της ζωής, να αναπνέεις χωρίς να το καταλαβαίνεις όπως θα έπρεπε και κάποια στιγμή να τα θυμάσαι και να γελάς..Αλλά και να πεις ένα μεγάλο όχι σε ό,τι μας οδηγεί στον απόλυτο φόβο που ξεσπάει ξαφνικά.Καλό ψυχοθεραπευτικό ταξίδι :)