Δεν ξέρω να σου πω στ'αλήθεια. Αλλά θα προσπαθήσω. Μου φαίνεται κάπως ακραίο να χώριζα γι'αυτό τον λόγο αλλά βέβαια μιλάω εκ του ασφαλούς επειδή ξέρω ότι του δικού μου του έγιναν συχνά προτάσεις να πάει και δεν ήθελε να πάει. (Το ξέρω από ανεξάρτητες πηγές και διαφορετικές μεταξύ τους. Επίσης είναι sated).Κάποτε είχα ως αποδεκτό "παιχνίδι" στο μυαλό μου να πηγαίναμε μαζί σε κάποια τέτοια δραστηριότητα. Θεωρούσα ότι όπως στο εξωτερικό υπάρχουν clubs για ζευγάρια κλπ. ότι η διαδικασία λειτουργεί με την αντιμετάθεση μιας ναρκισσιστικής φαντασίωσης σε ένα ασφαλές πλαίσιο όπου υπάρχει συγκατάθεση συγκεκριμένων συμφωνημένων ορίων. Αυτό μπορεί να είναι πολύ ερωτικό με την έννοια ότι τίποτα δεν είναι "εξαπάτηση" κι όλα είναι ένα εγκεφαλικό παιχνίδι που ορίζεται από το ίδιο το ζευγάρι στις παραμέτρους που θέλουν να εξερευνήσουν αλλά εκτός του οικείου τους περιβάλλοντος και με την "επικρεμάμενη" παρουσία/μαρτυρία άλλων ατόμων. Να εξελίξουν αν θέλεις τους εαυτούς τους μέσα από δοκιμασίες που βάζουν ο ένας στον άλλον ξανά μέσα σε κοινώς αποδεκτά πλαίσια. Η φαντασία ως γνωστόν είναι η απαρχή του ερωτισμού κι όχι η πραγματοποίηση. Δεν χρειάζεται καν διείσδυση σε οπές για να πάρει φωτιά το μυαλό!Αργότερα συνειδητοποίησα ότι στην Ελλάδα κάτι άλλο είναι αυτό το πράγμα και ότι αντίστοιχα μέρη απλώς λειτουργούν με consommation και άτυχες ψυχές που δουλεύουν χωρίς ιδιαίτερο κέφι (ή και ιδία θέληση ακόμα). Έτσι μια επίσκεψη σε ανάλογο μέρος ή κάτι παρόμοιο φοβάμαι ότι θα με γέμιζε θλίψη αν παρευρισκόμουν ή αντανακλαστική θλίψη αν παρευρισκόταν μόνο εκείνος. Επίσης για παρόμοιους λόγους με θλίβουν και τα bachelor parties ή τα θηλυκά αντίστοιχα hen parties. Λες και το "σεξουαλικά επιθυμητό" και το "φαντασιωτικά γαργαλιστικό" είναι έξω από την νυφική παστάδα κι ένα κεφάλαιο τελειώνει στην ζωή του ζευγαριού ενώ η πραγματικότητα είναι ότι τώρα αρχίζει!