Το 1994 και ενω ημουν ηδη χορτοφαγος 2 χρονια, ειχα επισκεφτει μαζι με το νηπιαγωγειο της θειας μου μια βιομηχανια κρεατος στην Ηπειρο. Το συγκεκριμενο νηπιαγωγειο ενος χωριου της Αρτας εκρινε οτι αυτη η εκδρομη ηταν εκπαιδευτικου χαρακτηρα και ιδανικη για νηπια... Μας ξεναγησαν λοιπον απο το σημειο οπου τα ζωα ηταν ηδη σφαγμενα, κατοπιν ολα τα σταδια μεχρι το σημειο που γινονταν αλλαντικα τα υπολειμματα του κρεατος. Περιττο δε να πω, οτι η μυρωδια απο την αρχη ως το τελος ηταν πραγματικα ανυποφορη - και ειδικα στο σημειο πριν τα υπολλειματα γινουν αλλαντικα. Τα 5χρονα φωναζαν ολα μαζι "δεν ξανατρωω κρεας", μεχρι που 20 λεπτα μετα τους ταισαν πιτσες και το ξεχασαν. Εγω φυσικα δεν το ξεχασα ποτέ, αν και οι λογοι που ειχα ηδη κοψει το κρεας δεν ειχαν να κανουν με θεματα γευσης κλπ. Παροτι θεωρω οτι ηταν μια ιδιαιτερα σκληρη και απαραδεκτη "εκπαιδευτικη εκδρομη" για 5χρονα, θεωρω οτι καλο θα ηταν να ξερουν ολοι απο πού προερχεται η τροφη τους, ειδικα εφοσον εχει να κανει με εμβια οντα. Το ιδιο ισχυει και για τις γαλακτοβιομηχανιες κλπ. Ξερω οτι οι εικονες ειναι πολυ σκληρες, αλλα το οφειλουμε στον εαυτο μας και στα ζωα.