Φιλε Αλκη, Ολα καλα με αυτα που λες , πολυ ωραιες οι συνεπειες ενος περαστικου παθους οπως ο ερωτας , αναγεννηση εως εκει που δεν παει αλλο.. Ο ερωτας σου για την ερωμενη σου σε κανει να εισαι χαρουμενος με τη γυναικα σου... Και εδω αν και αντρας σαν και εσενα και εχοντας περασει παρομοιες καταστασεις εχω απλα μια ενσταση.. Δεν θα μπορουσα να χαρω ετσι οπως και εσυ και να γνωριζω την ιδια στιγμη οτι αυτο το συναισθημα ειναι τοσο ψευτικο ... Δεν αγαπας κανεναν αγαπας μονο τον εαυτο σου και αυτη τη χαρα που νιωθεις τη νιωθεις μονο εσυ οχι η οικογενεια που προσπαθησες να φτιαξεις. Επειδη ειμαι σιγουρος οτι η γυναικα σου η τα παιδια σου δεν θα εκτιμησουν το λογο της χαρας σου θα σου ελεγα να σκεφτεις εναν τροπο να σταματησεις το γαμο σου και να παψεις να ζεις σε ενα ψεμα... Δεν υπαρχει κανενα προβλημα με αυτο που κανεις κανενας δεν ειναι ηθικος αρκετα για να σε κρινει ειτε εισαι αντρας ειτε εισαι γυναικα.. Απλα ο ερωτας ειναι τοσο δυνατο συναισθημα που δεν σε αφηνει να σκεφτεις λογικα.. Υπαρχουν και οι αλλοι οσο και αν δεν μπορουμε πλεον να τους ικανοποιουμε μετα απο τοσα χρονια γαμου , πρεπει τουλαχιστον να εχουμε το θαρρος και δυναμη να τους αποδεσμευουμε απο εμας αφου πια δεν υπαρχει τιποτα να μας δενει ... Ο καθενας κανει οτι θελει οπως μπορει αλλα δεν μπορει να επιβαλλει τις ατελειες τα παθη του και τα λαθη του σε αλλους...