Εμένα προσωπικά μόνο ο τύπος με το μονόκυκλο μου φαίνεται ότι πραγματικά θέλει να πάει κ ίσως του αξίζει να πάει. Νιώθω ότι είναι ο μόνος που συνειδητοποιεί ότι πραγματικά δεν υπάρχει επιστροφή..Ίσως γιατί πιστεύω πως κάποιος θα έπαιρνε αυτή την απόφαση μόνο όντας ακραία μοναχικός νιώθοντας ότι δεν έχει σκοπό στη ζωή του.Τώρα γι'αυτον με τα παιδιά τι να πω.. Δηλαδή σε 10 χρόνια θα κοιτάξει τα παιδιά του που θα είναι σχεδόν ενήλικες και θα μπορέσει να τους πει ότι επιλέγει οικειοθελώς να τους εγκαταλείψει? Και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να νιώθει η γυναίκα του, πώς μπορεί να ζει μαζί του πλέον.. αλλόκοτα πράγματα