"Δεν είναι η πρώτη φορά που πνίγουμε κόσμο. Στη Λέσβο, στη Χίο, στην Κω, στη Λευκάδα έχουν βρει τραγικό θάνατο χιλιάδες άνθρωποι. Η επαναπροώθηση των βαρκών στα τουρκικά νερά συμβαίνει συνήθως ως εξής: Οι λιμενικοί σέρνουν τη βάρκα με σκοινί, αφαιρούν τη μηχανή και τα καύσιμα και, όταν φτάσουν στη ελληνοτουρκικά ύδατα, σφάζουν σκοινί και φουσκωτό. Οι άνθρωποι αφήνονται στη θάλασσα δίχως κουπιά, μηχανή, ή καύσιμα." Χιλιάδες;;; Πώς φαίνεται ότι δεν έχεις ζήσει ποτέ σου στο Ανατολικό Αιγαίο. Προσωπικά, 30 χρόνια στη Χίο, έχω δει με τα μάτια μου (και τα κυάλια μου) τουλάχιστον 8 διασώσεις που έχει κάνει το Λιμενικό μόνο κοντά στη παραλία μπροστά στο σπίτι μου. Δεν υπάρχει νησιώτης που να μη ξέρει τη τακτική των Τούρκων διακινητών να βουλιάζουν τις βάρκες ή να τις αφήνουν ακυβέρνητες σε θαλασσοταραχή και αυτοί (οι διακινητές) να τη κάνουν με τα φουσκωτα... Αφήνουν στη μέση του πουθενά, κατά τη διάρκεια θαλασσοταραχής, υπεράριθμους ανθρώπους στιβαγμένους μέσα σε καρυδότσουφλα, γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι από αυτούς δε γνωρίζουν κολύμπι, και επιπλέον γνωρίζοντας καλά ότι οι άνθρωποι αυτοί φορούν πολλές στιβάδες ρούχων γιατί δεν έχουν άλλο τρόπο (και χώρο) να τα πάρουν μαζί τους (γεγονός που συμβάλλει έντονα, δυστυχώς, στο γρήγορο πνιγμό τους όταν πέσουν στη θάλασσα). Φυσικά και δεν αποκλείω να υπάρχει εγκληματική ενέργεια στο Φαρμακονήσι, αλλά δε θα βάλω όλο το λιμενικό σώμα σε ένα τσουβάλι, ακόμα και αν όντως είναι κάποιοι από το σώμα είναι υπεύθυνοι για τη τραγωδία αυτή. Δε θα το κάνω γιατί έχω δει τί αγώνα δίνουν καθημερινά για να μη πνιγούν άνθρωποι. Ειλικρινά, δεν έχω καμία προσωπική σχέση με κάποιο άτομο που να δουλεύει μέσα στο λιμενικό σώμα και λέω όσα πραγματικά γνωρίζω χωρίς να πάω να καλύψω κανένα. Όμως δεν είμαι και από αυτούς που λένε "Αποκλείεται Έλληνες να έκαναν τέτοιο πράγμα!", γιατί φυσικά και δεν αποκλείεται. Τα κτήνη δεν έχουν εθνικότητα, τελεία και παύλα. Στο Φαρμακονήσι αυτοί που έσφαλαν, αν όντως έσφαλαν, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά, είτε είναι Έλληνες είτε Τούρκοι, είτε είναι λιμενικοί, είτε διακινητές. Δε θα αναλύσω τις τεράστιες ευθύνες και την υποκρισία της Ε.Ε και των πολιτικών μας, είτε αυτών που υπέγραψαν το Δουβλίνο 2, είτε αυτών που δεν έχουν τα κότσια να ορθώσουν ανάστημα (σε συνεργασία με Ιταλία-Μάλτα-Ισπανία) και να απαιτήσουν ν' αλλάξει η στάση της Ε.Ε απέναντι στο έντονο αυτό ανθρωπιστικό, κυρίως, και κοινωνικό, πρόβλημα. Τα ανέλυσαν άλλοι πριν καλύτερα από 'μένα. Θα αναφερθώ όμως στον αγώνα που δίνουν έπειτα στα Νοσοκομεία των νησιών το προσωπικό και οι κάτοικοι για να συλλέξουν ρούχα, κουβέρτες, τρόφιμα και φάρμακα για τους ανθρώπους αυτούς, ειδικά όταν υπάρχουν παιδάκια ανάμεσά τους. Κάποιοι λοιπόν, αντί πίσω από τα πληκτρολόγιά τους να αφορίζουν τους πάντες και τα πάντα σε αυτή τη χώρα, καλό θα ήταν να αναλογιστούν οι ίδιοι τί κάνουν για να βοηθήσουν. Γιατί όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει...