Τελειώνοντας το άρθρο νιώθω σα να κατάπια τα απόνερα ξεπλύματος: Θέλω να ξεράσω. Και συμψηφισμοί και η υπέροχη κυκλική θεμελίωση ενός ίδιου "ηθικού πλεονεκτήματος" (ήτοι μιας α-πολιτικής υπεραξίας ταυτότητας) κυριολεκτικά ΠΆΝΩ στα πτώματα των θυμάτων του πλεονεκτήματος αυτού. Δεν ξέρω πώς ονομάζεται αυτό αν όχι ξετσιπωσιά , και δεν ξέρω ποιο συναίσθημα μπορεί να γεννήσει πέρα από την αηδία.
