#5 Χωρίς να θέλω να επηρεάσω την κοπέλα, κάτι παρόμοιο "πέρασα" και εγώ στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου,ίσως και σε χειρότερο βαθμό. Έτρωγα λιχουδιές και οτιδήποτε παχυντικό με μανία. Τα κατέβαζα όλα αμάσητα.Αισθανόμουν ότι είναι η μόνη απόλαυση που μπορώ να έχω.Ταινίες δεν έβλεπα,αγόρι δεν είχα, με τους φίλους μου δεν συναντιόμουν και όσον αφορά τις εξόδους,δεν το συζητώ,ούτε καν για αστείο μέχρι να δώσω πανελλήνιες. Μόνο στο φαγητό δεν είχα "απαγορευτικό" και εφόσον για μένα ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω πέρα από το διάβασμα,το έριχνα εκεί. Όταν επιτέλους τελείωσαν αυτές οι απαίσιες εξετάσεις,έχασα κιλά χωρίς καμία προσπάθεια. Άσε που με τα πήγαινε-έλα στο πανεπιστήμιο (που ήταν και 2,5 ώρες από το σπίτι μου)και τις πολλές εξόδους δεν είχα καν όρεξη για φαγητό. Έφτασα στο άλλο άκρο και αναγκάστηκα να πιέζω τον εαυτό μου να τρώει. Στην κοπέλα θα έλεγα να ηρεμήσει και αν δει ότι συνεχίζει να έχει τις ίδιες διατροφικές συνήθειες,να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό. Αν,δε, είναι και καλός,θα της φτιάξει ένα πρόγραμμα που δεν θα την κάνει να πεινάει ή να στερείται καθόλου. Μακριά από διαιτολόγους που δίνουν εξαντλητικές δίαιτες!Μακριά!Οι φοιτητές ειδικά πρέπει να τρέφονται σωστά και καλά..