@ Franny, HaifischnetΗ δικές μου εμπειρίες προσομοιάζουν με της Haifischnet . Δεν ξέρω αν η αιτία είναι αυτή που περιγράφει (δεν αποκλείω πάντως να ισχύει σε αρκετές περιπτώσεις, ειδικά κρίνοντας από πολλούς άντρες που βλέπω να μη συμμετέχουν καθόλου στο μεγάλωμα των παιδιών – γι’ αυτούς μοιάζει με επένδυση χαμηλού ρίσκου: με μίνιμουμ παροχές εξασφαλίζουν την δημιουργία απογόνων, με όλη την προσωπική και κοινωνική επιβεβαίωση που αυτή συνεπάγεται).Σε κάθε περίπτωση, κυρίως γυναίκες συναντώ να είναι πραγματικά ανένδοτες στο θέμα παιδιά. Οι άντρες ενίοτε χλιαροί, σπανιότατα αρνητικοί. Ακόμη κι όσοι δεν βιάζονται το έχουν συνήθως ως αυτονόητο σενάριο στο νου τους για «το μέλλον» - όποτε κι αν είναι αυτό το μέλλον.Για τους χωρισμένους με παιδιά έχεις δίκιο Franny, αλλά ακόμη κι αυτοί όχι σπάνια θέλουν κι άλλο παιδί. Κυρίως, όμως, τα παιδιά ίσως επιβάλλουν στον γονιό πολλούς από τους περιορισμούς που εκείνη θέλει να αποφύγει στη ζωή της.