#7 Υπάρχουν φίλοι που μας διαβάζουν από Γερμανία,η Τσουμπλέκια,αν δεν απατώμαι και ο Alex de Bonn ,νομίζω, και άλλοι ενδεχομένως.Θα μπορούσαν ίσως να δώσουν τα φώτα τους ως προς τις υπηρεσίες στις οποίες δύνασαι να απευθυνθείς. Θα ήταν μία καλή ιδέα να προσανατολιστείς σε κρατικές δομές εκεί.Φαντάζομαι ότι μιλάς πολύ καλά την γλώσσα πλέον και αισθάνεσαι αρκετά δυνατή για να ξεκινήσεις την τυπική διαδικασία απαγκίστρωσης από αυτήν την κατάσταση.Θα χρειαστείς ψυχολογική στήριξη,κατ αρχήν για να μην μπεις στον πειρασμό να υπαναχωρήσεις.Είναι δεδομένο ότι οφείλεις να απομακρυνθείς για να διασφαλιστεί η ψυχική υγεία του παιδιού και η δική σου.Το πρακτικό μέρος, χρήματα,δουλειά και ό,τι άλλο προκύψει ,θα πρέπει να το σχεδιάσεις πολύ προσεκτικά.Έχει τεράστια σημασία η πόλη στην οποία κατοικεις,δεν ξέρω αν μπορείς να συνδεθείς και να αναφέρεις την πόλη,θα βοηθούσε πάρα πολύ.Άλλο Βερολίνο και άλλο Münster.Φίλους δεν ξέρω αν θες να βρεις μεταξύ των μελών της ελληνικής κοινότητας στην πόλη σου.Μπορεί για τους λόγους σου,να μην θες να έχεις καμία επικοινωνία με Έλληνες.Ακούγεσαι απομονωμένη πάντως και αυτό φαίνεται να σε απασχολεί, επομένως πρέπει να κινηθείς προς την κατεύθυνση του να δημιουργήσεις φιλικές σχέσεις, είτε με άλλους ξένους,είτε με Έλληνες ,είτε με Γερμανούς. Επίσης,εξέτασε το ενδεχόμενο να μετακομίσεις,αν βρεις δουλειά, μήπως αυτό είναι καλύτερο για σένα και για το παιδί ,σε άλλη γερμανική πόλη ή αλλού,Αυστρια ας πούμε,η οποία είναι επίσης γερμανόφωνη, με καλό βιοτικό επίπεδο.Εσύ ξέρεις τις επαγγελματικές σου δυνατότητες. Μην μένεις στάσιμη και μόνη. Αναζήτησε βοήθεια,πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα θελήσουν να βοηθήσουν, με τον τρόπο τους,ακόμα και σε μία χώρα όπως η Γερμανία.Βρες ένα σημείο αναφοράς,ψυχολόγο,φίλους και νομική αρωγή και πέρασε στην επόμενη φάση της ζωής σου.Θα πρέπει να μπορέσεις να διαχειριστείς αυτή την αλλαγή στη ζωή σου.