Αυτός που εχει ακλόνητη πίστη στις δυνάμεις του προσεγγίζει τα όρια του υπερεγώ,αποκλείοντας a priori το στοιχείο της αμφιβολίας που πρέπει να διέπει κάθε ανθρώπινη πράξη.Πορεύεται με αυτοπεποίθηση,στα όρια της αναισθησίας,παραγνωρίζοντας ρωγμές και λεπτές ισορροπίες, με αποτέλεσμα να τρώει τα μούτρα του.Πάντα οι πράξεις του υποκινούνται από δευτερογενείς και τριτογενείς αιτίες και πείθεται ευκολότερα και γρηγορότερα βρίσκοντας κάποια βάση ακλόνητη για τη δράση του.Είναι τόσο σύνθετη και περίπλοκη η ζωή ,ώστε τα πάντα να μην εξαρτώνται μόνο από εμάς.Δεν υπακούει-η ζωή- σε απλοϊκά σχήματα:θέλω αρα μπορώ.Υπο αυτή την έννοια,το σύμπαν ολόκληρο όχι μόνο δεν συνωμοτεί για να κατακτήσουμε αυτό που θέλουμε,αλλά δεκάρα δεν δίνει…Πράττω σημαίνει σταθμίζω,στο βαθμό που μπορώ,ρεαλιστικά τα δεδομένα έχοντας πάντα επίγνωση της αμφιβολίας.