#7# αχ στον ενα μηνα ...ολα τελεια τα βλεπεις...ειδικα οταν ξερεις οτι ο ενας θα φυγει κιολας..εκει ειναι που εξιδανικευεις τα παντα κ θεωρεις οτι ζεις κατι ξεχωριστο..Στην ουσια ομως δεν το ξερεις καθολου αυτο το ατομο..πως συμπεριφερεται σε διαφορες καταστασεις,αν ειναι τσιγγουνης,αν ειναι ζηλιαρης,αν αν αν...Κανε την ερωτηση στον εαυτο σου,το ενδεχομενο να μετακομισεις εκει που μενει,πως σου φαινεται;Αν το θεωρεις εντελως τρελο η αν πιστευεις οτι θα σε περασει για τρελη αν του το πεις,τοτε δεν υπατχει αυτο το τοσο συγκλονιστικο που περιγραφεις.ΥΓ.Παντως στρωμενη ζωη μπορουμε να εχουμε κ εμεις,οι κοινοι θνητοι,οχι μονο το 1%Δηλαδη αν καποιος εχει μια επιχειρηση δικια του ,που με πολυ κοπο καταφερε να την κανει επιτυχημενη,εχει τους φιλους του την οικογενεια του,Αυτο δεν ειναι μια στρωμενη ζωη;(οχι εξασφαλισμενη δια παντος,αλλα παντωςγια την ωρα στρωμμενη).Δηλαδη ποσο ευκολο ειναι να κλεισεις το ιατρειο σου;το λογιστικο γραφειο;το καταστημα σου; η να παρατησεις τη θεση σου σε μια καλη εταιρεια η οποιαδηποτε δουλεια πιστευεις οτι σε καλυπτει