#7 δεν είναι εύκολο να λες ότι παίρνεις αντικαταθλιπτικά. εγώ που λέω σε εκνευριστικό βαθμό ό,τι άσχημο συμβαίνει στη ζωή μου- για να το ξορκίσω- το λέω για παράδειγμα. επειδή οι περισσότεροι φίλοι μου ή γνωστοί μου είναι συνάδελφοι (ψυχολόγοι) ή ευτυχώς ευαισθητοποιημένοι με τον χώρο της ψυχικής υγείας, αντιμετωπίζουν αυτή την πληροφορία- η οποία συνοδεύεται φυσικά με το γεγονός ότι υποφέρω από υπέρμετρο άγχος- με κατανόηση ή με ειλικρινές ενδιαφέρον για το αν νιώθω καλύτερα, αν με έχουν βοηθήσει κτλ. φυσικά όμως υπάρχει πολύς κόσμος που είτε σοκάρεται είτε θεωρεί ότι δεν τα χρειάζομαι και ότι όλα είναι στο μυαλό μου- ΝΑΙ, HELLO, γαμώ τους νευροδιαβιβαστές μου μέσα. βλέπω για παράδειγμα ότι εσύ φοβάσαι που ο φίλος σου παίρνει αντικαταθλιπτικά... γιατί, τι φοβάσαι; αυτός δικαιολογημένα σου είπε ψέματα, γιατί φοβάται την αντίδραση σου. να χαίρεσαι, όπως λέει και η α,μπα, που ο φίλος σου παίρνει αντικαταθλιπτικά. αν δεν έπαιρνε μπορεί να μην ήταν καν φίλος σου ή να έκανε τη σχέση σας δυσβάσταχτη.
