#3 Εγω καταλαβα πως μολις εμφανιστει καποιος ο οποιος της αρεσει, ειναι τοσο σιγουρο οτι οπωσδηποτε θα τον ριξει,που δεν αφηνει περιθωρια στις φιλες της για μια θεση στον ηλιο. Δεν τιθεται θεμα ζηλειας,απο οτι μπορω να καταλαβω,απο τις φιλες,μαλλον υπερμετρος εγωισμος απο την ιδια. Και η βεβαιοτητα της υπεροχης της εναντι των κοριτσιων,που στο μυαλο της το μεταφραζει ως μεγαλοψυχια απο μερους της,"τα-καημενα-τα-κοριτσια-κριμα-ειναι-και-αυτα-ας-μη-μεινουνε-παλι-μπακουρια",ας κανω στην ακρη γιατι αλλιως τις αλλες θα τις φαει το σκοταδι. Ας ηρεμησουμε λιγακι κοριτσαρες! Ολες ομορφες ειμαστε και καθεμια εχει το κοινο της,τους αντρες που τραβαει και ειναι αρκετοι για την καθεμια μας. Και αν καποιος θελει εξ αρχης εσενα δεν προκειται να θελησει τη διπλανη σου στα καλα καθουμενα.Ουτε φυσικα και το αντιστροφο. Τωρα αν οντως οι φιλες σου ζηλευουν,κακιωνουν (οπως μας λες-ωραιες φιλες...) ή εστω ενοχλουνται,μηπως πρεπει να επανεξετασεις και τη δικη σου συμπεριφορα? Και οχι μονο αυτην που εχεις οταν εισαστε εξω,την ωρα του "κυνηγιου",αλλα και οταν εισαστε μονες,καπου αλλου και τα λετε σα φιλες. Κυριως ομως προτεινω ηρεμια και να ξεκαβαλισουμε τα διαφορα ιπταμενα αντικειμενα που βρισκουμε ευκαιρα μπροστα μας,γιατι εχει βαλει και κρυο και τα υψη δεν ειναι καλη ιδεα...