..συμπληρώνοντας:Αυτό το πράμα να τα φορτώνουμε όλα, ανά περίσταση, ανά πρόβλημα σε έναν και μόνο άνθρωπο ποτέ δεν μπόρεσα να το καταλάβω. Αυτόν τον άρρωστο προσωποκεντρισμό, αυτόν τον άρρωστο περσοναλισμό ποτέ δεν μπόρεσα να τον δεχτώ. Η συλλογική ευθύνη δεν υπάρχει; Συλλογική συνείδηση μηδέν; Αναφέρομαι κυρίως σε αρνητικές καταστάσεις. Τείνουμε τα αρνητικά να τα φορτώνουμε σε έναν ή λιγότερους "μαλάκες" αρκεί να φύγει από πάνω μας η ευθύνη. Όμως το ίδιο παρατηρώ να γίνεται και στις θετικές εξελίξεις κάποιων πραγμάτων. Πάρα πολλές φορές ο εκάστοτε υπεύθυνος οικειοποιείται το αποτέλεσμα, ξεκάθαρα συλλογικών ενεργειών, ως ατομικό κατόρθωμα εκτοπίζοντας πολύ συχνά τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, άμεσους και έμμεσους.