Βασικά, το ελληνικό ραπ είναι Παπακωνσταντίνου χωρίς κιθάρα.. εντελώς ίδια φάση σε αντίληψη και αισθητικό αποτέλεσμα. Εκλαϊκευμένος Γκάτσος. Έχει τόση σχέση με τον Tupac όση ο Παπακωνσταντίνου με τους Lynyrd Skynyrd. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζουν επειδή δεν είναι "αυθεντικά", αντιθέτως πιστεύω ότι είναι αυθεντικά με τον τρόπο τους, εκφράζουν κάτι ντόπιο ελληνικό. Τα ίδια θα λεγα και για το γαλλικό ή ιταλικό ροκ. Αν και στο χιπ-χοπ οι Γάλλοι πιάνουν καλύτερα την αισθητική του πρωτότυπου αμερικανικού, στον γκρουβάρισμα, στο ύφος..